تاریخ : جمعه 87/6/29 | 11:54 عصر | نویسنده : احیاگران عید بزرگ غدیر دولت آباد*قنبر حیدری*
بسم الله الرحمن الرحیم
تَهَدَّمَت وَ َاللهِ أرکانُ الهُدی وَ انطَمَسَت أعلامُ التُّقی
داد پس جبریل با صو ت جلی خلق را آگاه از قتل علی
گفت کی اهل سما خلق زمین کشته شد از کین أمیرالمؤمنین
این ندا آمد چو زینب را بگوش زد بسر دست غم آمد در خروش
شد ببالین دو فخر عالمین گفت کای جان حسن جا ن حسین
عالمی را خاک عالم شد بسر چرخ گردون کرده ما را بی پدر
چون بمسجد هر دو تن بشتافتند باب خود را غرقه در خون یافتند
آه از ساعت که دیدند آنجناب کرده موی خود بخون خود خضاب
ابن ملجم کرده از تیغ جفا تا به ابرو فرق آن شه را دو تا
شاه را در بر گرفتندی چو جان پس به سوی خانه گشتندی روان
شاه دین فرمود کای احباب من جمله همراهان من اصحاب من
کس مبادا آید از من پیشتر کاهلبیتم را شود غم بیشتر
آه از آن ساعت ک ه زینب را نظر اوفتادی بر سر پاک پدر
از فغان اهل بیت بو تراب شد زمین و آسمان پر انقلاب
زینب و کلثوم اندر شور و شین بر فلک بانگ حسن آه حسین
بهر استعلاج آن محنت نصیب پس طلب کردند نعمان طبیب
دید نعمان از جفای اهل شر فرق شه را صورت شق القمر
آسمان دست ستم افراخته تیغ کین کار علی را ساخته
زد بسر دست غم و با حال زار گشت گریان همچو ابر نو بهار
گفت یاران خاک غم بر سر کنید گریه بر مظلومی حیدر کنید
صغیر اصفهانی
تَهَدَّمَت وَ َاللهِ أرکانُ الهُدی وَ انطَمَسَت أعلامُ التُّقی
به خدا سوگند که درهم شکست ارکان هدایت و تاریک شد ستاره های علم نبوت
ابن ملجم زد چو از راه جفا تیغ بر فرق علی شیر خدا
داد پس جبریل با صو ت جلی خلق را آگاه از قتل علی
گفت کی اهل سما خلق زمین کشته شد از کین أمیرالمؤمنین
این ندا آمد چو زینب را بگوش زد بسر دست غم آمد در خروش
شد ببالین دو فخر عالمین گفت کای جان حسن جا ن حسین
عالمی را خاک عالم شد بسر چرخ گردون کرده ما را بی پدر
چون بمسجد هر دو تن بشتافتند باب خود را غرقه در خون یافتند
آه از ساعت که دیدند آنجناب کرده موی خود بخون خود خضاب
ابن ملجم کرده از تیغ جفا تا به ابرو فرق آن شه را دو تا
شاه را در بر گرفتندی چو جان پس به سوی خانه گشتندی روان
شاه دین فرمود کای احباب من جمله همراهان من اصحاب من
کس مبادا آید از من پیشتر کاهلبیتم را شود غم بیشتر
آه از آن ساعت ک ه زینب را نظر اوفتادی بر سر پاک پدر
از فغان اهل بیت بو تراب شد زمین و آسمان پر انقلاب
زینب و کلثوم اندر شور و شین بر فلک بانگ حسن آه حسین
بهر استعلاج آن محنت نصیب پس طلب کردند نعمان طبیب
دید نعمان از جفای اهل شر فرق شه را صورت شق القمر
آسمان دست ستم افراخته تیغ کین کار علی را ساخته
زد بسر دست غم و با حال زار گشت گریان همچو ابر نو بهار
گفت یاران خاک غم بر سر کنید گریه بر مظلومی حیدر کنید
چرخ گردون را سر جور و جفاست
یک شب دیگر علی نزد شماست
صغیر اصفهانی
.: Weblog Themes By Pichak :.